Νανά Καραγιάννη: Ο ρόλος που οφείλει να έχει η οικογένεια της αλλά και ο σύζυγος της Γιάννης

Οι οικογένειες των ανορεκτικών συνανθρώπων μας χαρακτηρίζονται συχνά..

φυσιολογικές και φαινομενικά κοινότοπες. Μπήκα στη διαδικασία και έψαξα μελέτες και συμπεράσματα κορυφαίων γιατρών αλλά και κλινικών για την αντιμετώπιση αυτών των περιστατικών μέσα απο τα μάτια της οικογένειας του κάθε ασθενούς. Και το έκανα για δύο λόγους. Ο ένας για να διαβάσουν ενδεχομένως και κάποιοι που αντιμετωπίζουν παρόμοιες καταστάσεις και δε γνωρίζουν πώς ν΄αντιδράσουν και ο δεύτερος διότι πολλοί όταν το θέμα βγήκε μαζικά στην επιφάνεια έκαναν κριτική στον Γιάννη στη λογική του Νεοέλληνα παντογνώστη «Κι αυτός ο άντρας της…τι κάνει  επιτέλους;»

Πολλές μελέτες έδειξαν ότι πίσω από αυτό το προσωπείο φυσιολογικότητας κρύβεται μια αρκετά παθολογική οικογενειακή οργάνωση. Σε συζυγικό επίπεδο οι μητέρες των ατόμων αυτών παρουσιάζονται συχνά ως ανικανοποίητες και απογοητευμένες ως προς τις διανοητικές προσδοκίες και ικανότητες τους.

Έτσι ανατίθεται στο ανορεκτικό άτομο η φροντίδα να τις αποζημιώσει για τις απογοητεύσεις τους. Ο πατέρας των ατόμων αυτών περιγράφεται συχνά σαν απών και ανύπαρκτος στην ζωή τους. Στους ασθενείς με ανορεξία λείπει η αίσθηση αυτονομίας και ανεξαρτησίας και κατά κάποιο τρόπο αισθάνονται ότι τα σώματά τους ελέγχονται από τους γονείς τους.

Σε περιπτώσεις νοσηλείας όπως αυτή της Νανάς η οικογένεια και ο σύζυγος θα πρέπει να είναι προετοιμασμένοι να ακολουθήσουν πιστά οποιαδήποτε οδηγία τους δοθεί από τον γιατρό καθώς οι περισσότεροι ασθενείς είναι αδιάφοροι ή αντιστέκονται στην θεραπεία.

Αφού περάσει το απαιτούμενο διάστημα της νοσηλείας-πράγμα που στην περίπτωση αυτή δεν έγινε ποτέ αλλά συνεζίζεται σύμφωνα πάντα με τη Νανά-το άτομο εξέρχεται του νοσοκομείου και παρακολουθείται στο σπίτι του από ειδικό γιατρό. Έπειτα ξεκινάει μια θεραπεία ώστε το άτομο να κατανοήσει θέματα διατροφής ώστε να μην υπάρχει λανθασμένη αντίληψη πάνω σε αυτά. Τα βασικά μέλη της οικογένειας όπως στην περίπτωση αυτή γονείς και σύζυγος θα πρέπει να συμμετέχουν και αυτοί σε ορισμένες τέτοιες εκπαιδευτικές συνόδους, και αυτό γιατί μπορεί και οι ίδιοι να έχουν συμβάλλει στις ανθυγιεινές τοποθετήσεις του ασθενή.

Τα οικογενειακά μέλη θα πρέπει να ενθαρρύνουν τον ασθενή να αναδιαρρυθμίσει έναν κανονικό τρόπο ζωής μετά την απαλλαγή από την ανορεξία. Επίσης πρέπει να αφήσουν τον ασθενή να πάρει την ευθύνη για την κατανάλωση της τροφής του και των γενικότερων επιλογών του καθώς η υπερβολική ενασχόληση μαζί του στο σπίτι και εκτός αυτού είναι πολύ πιθανόν να είναι αντιπαραγωγική.

Θα πρέπει να είναι δυνατοί και να μην συγχωρήσουν τις ανορεκτικές πρακτικές. Βασικό είναι να μην παραβλέψουν στοιχεία που δείχνουν ότι ο ασθενής ξανακυλά στην ίδια κατάσταση με πριν. Εάν τα μέλη της οικογένειας αντιληφθούν κάτι τέτοιο τότε θα πρέπει να είναι εκείνα πρώτα που θα ενθαρρύνουν τον ασθενή να επιστρέψει για θεραπεία.

Εάν λοιπόν οι οικογένεια και ο σύζυγος της Νανάς την αγαπούν πραγματικά και θέλουν να την έχουν κοντά τους για πολλά χρόνια ακόμα καλό είναι να μην κλείνουν τα μάτια στο πρόβλημα αλλά να το αντιμετωπίσουν κατάματα. Μόνο έτσι θα την βοηθήσουν ουσιαστικά.
Πηγή: nassos.blog